Depresif atakta olan kişi çökkün, mutsuz, keyifsiz, hüzünlü veya kaygılı olabilir. Hastalar bu durumu çoğu zaman içinin yanması ve hayattan zevk almama şeklinde tarif eder.

Depresyon kişinin duygudurumu dışında pek çok ruhsal yetisini de etkiler. Bu nedenle depresyon hastalığında kişinin konuşma hız ve miktarı ile hareket hızı, dikkat ve konsantrasyonu gözle görülür şekilde azalır. Hasta konuşurken çok yavaş ve çoğu zaman düşük bir ses tonu ile konuşur. Kaygı düzeyi yüksek olan hastalarda ellerini sürekli ovuşturma veya yerinde duramama şeklinde hareket artışı da görülebilir.

Depresyon kişinin uyku ve iştah düzenini bozar. Bu nedenle depresyon hastasında uykusuzluk veya sürekli uyuma isteği görülebilir. Uykusuzluk; uykuya dalmada güçlük şeklinde görülebileceği gibi uykuda bölünme ve sonrasında uykuya dalamama, uykunun erkenden sonlanması şeklinde de ortaya çıkabilir. Benzer durum iştah için de geçerlidir. Bir kısım hasta iştahsızlıktan dolayı diyet yapmamasına rağmen fazlaca kilo verirken diğer kısım ise iştahı çok açıldığı için kilo almaya başlar.

Hastalarda hemen her zaman enerji azlığı dikkati çeker. Hastalar çok çabuk yorulur, kendilerini hep bitkin hisseder, sabahları asla dinlenmiş olarak kalkamazlar. Ayrıca her şeye karşı bir isteksizlik tarif ederler. Bahsi geçen isteksizlik cinsel isteksizliği de içinde barındırır. Öyle ki bu durum kimi eşler arasında çok ciddi bir sorun haline gelir.

Depresyondaki hastanın düşünce içeriğinde; suçluluk, günahkarlık, pişmanlık, değersizlik, umutsuzluk, çaresizlik gibi depresif temalar vardır. Ayrıca hasta kendisinin işe yaramaz, her türlü ceza ve kötülüğü hak eden birisi olarak görür. Çoğu zaman geçmiş yılları hakkıyla değerlendiremediğini, güzel bir yaşamının olmadığını ve geleceğin karanlık olduğunu söyler. Hatta kendisinin yaşama değer olmadığını düşünebilir, bu nedenle intihar etmek isteyebilir. Dolayısıyla depresyon sadece işlevsellikte kayıpla seyreden bir hastalıktan çok daha ötesi olup yaşam kaybı ile sonuçlanabilen son derece ciddi bir hastalıktır.